Ultrazvučna terapija

Ultrazvuk – podrazumeva primenu zvučnih talasa frekvence 16-20KHz u terapijske svrhe. Pri prostiranju kroz tkiva ultrazvučna energija se smanjuje i ta pojava se naziva atenuacija. Između apsorpcije i prodornosti postoji inverzan odnos, što je frekvencija veća prodornost je manja i obrnuto. Tako ultrazvuk frekvence 1MHz prodire do dubine od 6 cm, dok ultrazvuk frekvence 3MHz prodire do 3 cm. Atenuacija je posledica apsorpcije, refleksije i disperzije. Apsorpcija je najveća u tkivima sa velikim sadržajem kolagena i malim sadržajem vode (ligamenti, tetive, hrskavica, zglobna čahura, fascije). Najveće odbijanje ultrazvuka je između ultrazvučne glave i kože jer je vazduh najveći izolator. Zbog toga je neophodno da između ultrazvučne glave i kože stavimo transmiterski medijum (gel) koji ima sličan akustični otpor kao i ultrazvučna glava, a nešto veći od kože.

Terapijski efekat ultrazvuk postiže:

termičkim dejstvom – prvenstveno se koristi u cilju povećanja toplote u tkivima, tako da deluje sinergistički sa drugim termoterapijskim procedurama,
netermičkim (mehaničkim) dejstvom – zasniva se na mikromasaži, kavitaciji i akustičnom mikrostrujanju. Mehaničko dejstvo izaziva vazodilataciju, potencira sintezu proteina, fibroblastnu aktivnost i regeneraciju tkiva.

U terapiji se primenjuje kontinuirani i impulsni ultrazvuk i to:

direktno – kontaktna metoda koja može biti stacionarna i labilna i za koje koristimo transmiterski medijum (gel). Mnogo češće se koristi labilna tehnika gde se glava ultrazvuka pomera ravnomerno brzinom do 4cm/s,
indirektno – najčešće se koristi kod neravnih delova tela (stopalo, šaka, lakat) i to kao subakvalni ultrazvuk. Kod ove metode kao transmiterski medijum se koristi voda.

Indikacije za primenu ultrazvuka su: transdermalno unošenje lekova, vanzglobni reumatizam, povrede mekih tkiva, degenerativna oboljenja, kontrakture, ožiljna tkiva, bol i mišićni spazam.

Kontraindikacije su: malignitet, trudnoća, kod dece, metalni implanti, plastični implanti u rekonstruktivnoj hirurgiji, pejsmejker, periferna vaskularna oboljenja, infekcije, krvarenje i sklonost ka krvarenju. Ne sme se primenjivati u predelu mozga, očiju, kod venske tromboze.